Από τον Θεόδωρο Ρουσόπουλο, στον Νίκο Ρωμανό. Η σύγκριση αυτή αρκεί για να καταδείξει την διολίσθηση μίας ολόκληρης παράταξης, χωρίς ποτέ να έχουν δοθεί πειστικές εξηγήσεις για τα αίτια αυτής της απαξίωσης.
Πως κατάφεραν και παρεισέφρησαν άνθρωποι όπως ο Ρωμανός, ο Τατσόπουλος ή ο Ψαριανός στη Νέα Δημοκρατία, είναι ένα ερώτημα που θα απασχολήσει ενδεχομένως και τους ιστορικούς του μέλλοντος, όταν θα αναλύουν την τρέχουσα πολιτική περίοδο η οποία αναμένεται να αφήσει βαθιές πληγές.
Και όμως, ο Νίκος Ρωμανός είναι διευθυντής του γραφείου τύπου της Νέας Δημοκρατίας. Υπό αυτή την ιδιότητα μάλιστα ανάρτησε ένα μήνυμα στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter το οποίο προκάλεσε πλήθος αντιδράσεων, συνιστά όμως και τον ορισμό της παραπληροφόρησης.
Σκληρή χαρακτηρισμοί, όπως ψέματα, προπαγάνδα και επισύναψη ενός πίνακα από κάποια άγνωστη ιστοσελίδα.
Δεν θα ασχοληθώ με το κομματικό πανηγύρι που ακολούθησε, από τον αναπληρωτή εκπρόσωπο τύπου του ΣυΡιζΑ Νικολαΐδη και εκατοντάδες χρήστες του Twitter. Που έσπευσαν φυσικά να καρπωθούν αυτή την απαράδεκτη ανάρτηση του διευθυντή του γραφείου τύπου της Ν.Δ.
Αντίθετα, θα προβληματιστώ για τον τρόπο με τον οποίο ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος διαχειρίζεται δημοσιεύματα και στοιχεία. Δεν μπορεί μία εφημερίδα που παραδοσιακά στηρίζει την ΝΔ όπως ο Ελεύθερος τύπος να έχει δημοσιεύσει μία ενδελεχή έρευνα αναφορικά με τα μοριακά τεστ στην Ευρώπη και ο εκπρόσωπος τύπου της Ν.Δ. να τον ακυρώνει επειδή έτσι θέλει. Προκειμένου να υπερασπίσει μία τραγική διαχείριση στον τομέα των διαγνωστικών ελέγχων, η οποία πλέον παίρνει τις διαστάσεις μεγάλου σκανδάλου.
Διότι εδώ δεν μιλάμε για την υπεράσπιση του κόμματος, αλλά για την υπεράσπιση της κακοδιαχείρισης, της αδιαφάνειας, της ζημιάς κράτους και πολιτών. Όπως αντίστοιχα γίνεται με τον πόλεμο που δέχεται η εφημερίδα «δημοκρατία», που παραδοσιακά στηρίζει την παράταξη, λόγω των αποκαλύψεων που άπτονται της προστασίας του δημοσίου συμφέροντος.
Όταν λοιπόν ο εκπρόσωπος τύπου της Ν.Δ. προβαίνει σε τέτοιο ατόπημα, η παραμονή του στην συγκεκριμένη θέση προκαλεί ακόμα μεγαλύτερα ερωτηματικά και από το αυτονόητο «πως βρέθηκε εκεί εξ’ αρχής».