Μία νέα πρωτοποριακή έρευνα σχετικά με τη δυνατότητα καταπολέμησης του καρκίνου με βιταμίνη C δημοσιεύτηκε στις σελίδες του περιοδικού Science Translational Medicine. Μια ομάδα ερευνητών από το.. Πανεπιστήμιο του Κάνσας φέρεται να εξέτασε την επίδραση της βιταμίνης C που χορηγείται σε υψηλές δόσεις ενδοφλεβίως σε μια ομάδα ανθρώπων και διαπίστωσε ότι εκριζώνει αποτελεσματικά τα καρκινικά κύτταρα, αφήνοντας τα υγιή ανέπαφα.
Από τον Ethan A. Huff/Natural News
Βασιζόμενη σε παλαιότερη έρευνα της δεκαετίας του 1970 στην οποία πρωτοστάτησε ο αείμνηστος Linus Pauling, χημικός από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Όρεγκον που σήμερα αναγνωρίζεται ως ο κύριος υποστηρικτής της θεραπευτικής βιταμίνης C, η νέα έρευνα αφορά την έγχυση υψηλών δόσεων βιταμίνης C σε ανθρώπινα κύτταρα ωοθηκών. Οι δοκιμές διεξήχθησαν in vitro σε εργαστήριο (σε δοκιμαστικό σωλήνα ή σε αυστηρά ελεγχόμενες συνθήκες), καθώς και απευθείας σε ποντίκια και σε μια ομάδα 22 ανθρώπων.
Σύμφωνα με το BBC News, τα τεστ έδειξαν ευνοϊκά αποτελέσματα και στα τρία μοντέλα, καθώς η βιταμίνη C στόχευε αποτελεσματικά τα καρκινικά κύτταρα των ωοθηκών αποφεύγοντας παράλληλα τα υγιή κύτταρα. Τα οφέλη της υψηλής δόσης βιταμίνης C παρατηρήθηκαν επίσης σε συνδυασμό με τις συμβατικές θεραπείες χημειοθεραπείας, οι οποίες καταστρέφουν όλα τα κύτταρα, υγιή και κακοήθη, οδηγώντας τελικά στον θάνατο του ασθενούς.
«Οι ασθενείς αναζητούν ασφαλείς και χαμηλού κόστους επιλογές στη διαχείριση του καρκίνου», δήλωσε η Δρ Jeanne Drisko, συν-συγγραφέας της μελέτης, στο BBC News σχετικά με τα ευρήματα. «Η ενδοφλέβια βιταμίνη C έχει αυτή τη δυνατότητα με βάση τη βασική επιστημονική μας έρευνα και τα πρώιμα κλινικά δεδομένα».
Οι ερευνητές, ωστόσο, παραδέχονται ότι περισσότερες δοκιμές σε ανθρώπους με χρήση ενδοφλεβίως βιταμίνης C είναι απίθανο να συμβούν, επειδή οι φαρμακευτικές εταιρείες δεν μπορούν να κατοχυρώσουν διπλώματα ευρεσιτεχνίας που σχετίζονται με βιταμίνες.
Το επόμενο βήμα για αυτόν τον τύπο έρευνας θα περιλαμβάνει την εφαρμογή αυτών των ίδιων παραμέτρων σε μια μεγάλης κλίμακας κλινική δοκιμή σε ανθρώπους προκειμένου να διαπιστωθεί εάν μπορούν να επαναληφθούν και να επιβεβαιωθούν. Ενώ αυτή η νέα μελέτη είναι ομολογουμένως πειστική από μόνη της, τα εμπόδια για την απόκτηση ευρείας αποδοχής των ευρημάτων της σχετίζονται με την επανάληψη της σε ένα πολύ μεγαλύτερο μέγεθος ανθρώπινου δείγματος.
Αλλά αυτό μπορεί να μην συμβεί ποτέ στην πραγματικότητα. Και ο λόγος, λέει η ερευνητική ομάδα, είναι ότι τέτοιες δοκιμές απαιτούν σημαντική χρηματοδότηση που συνήθως προέρχεται από φαρμακευτικές εταιρείες που όμως ενδιαφέρονται να αναπτύξουν ένα φάρμακο το οποίο να μπορούν να κατοχυρώσουν. Οι φαρμακευτικές εταιρείες, με άλλα λόγια, δεν ενδιαφέρονται καθόλου για την προώθηση των φαρμακευτικών πλεονεκτημάτων φυσικών ουσιών όπως η βιταμίνη C, η οποία πρόκειται να αποδεκατίσει τη συμβατική βιομηχανία πολλαπλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για τον καρκίνο, αν μάθουν τα οφέλη της.
«Επειδή η βιταμίνη C δεν δίνει δυνατότητες απόκτησης ευρεσιτεχνίας, η ανάπτυξή της δεν θα υποστηριχθεί από φαρμακευτικές εταιρείες», λέει ο Qi Chen, επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης. «Πιστεύουμε ότι έχει φτάσει η ώρα οι ερευνητικοί φορείς να υποστηρίξουν σθεναρά προσεκτικές και σχολαστικές κλινικές δοκιμές με ενδοφλέβια βιταμίνη C».
Η ανταπόκριση της συμβατικής ιατρικής βιομηχανίας σε αυτά και παρόμοια ευρήματα όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν παρά χλευαστική, κάτι που είναι αναμενόμενο. Το να πρέπει να αντιπαρατεθούμε σε δεκαετίες χρήσης χημειοθεραπείας σε καρκινοπαθείς, της ακτινοβολίας και της χειρουργικής -με θλιβερά αποτελέσματα- ενώ αγνοούμε φυσικές εναλλακτικές λύσεις για την καταπολέμηση του καρκίνου, όπως η βιταμίνη C, είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο όσον αφορά αυτή την ισχυρή, υψηλού κέρδους βιομηχανία, η οποία θα προτιμούσε ο καθένας να αγνοήσει τέτοια ευρήματα παρά να τα σκεφτεί καλά.
«Το ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C) υφίσταται επεξεργασία από τον οργανισμό με διαφορετικούς τρόπους όταν χορηγείται από το στόμα αντί ενδοφλεβίως», γράφει η Heidi Ledford στο Nature σχετικά με αυτήν την συνήθως παρεξηγημένη σχέση. Το ιατροβιομηχανικό κατεστημένο, αποδεικνύεται, ότι σκόπιμα διαφθείρει τη συζήτηση σχετικά με τη βιταμίνη C περιπλέκοντας τα διακριτά αποτελέσματα αυτών των πολύ διαφορετικών οδών παροχής.
«Οι από του στόματος δόσεις [βιταμίνης C] δρουν ως αντιοξειδωτικό, προστατεύοντας τα κύτταρα από βλάβες που προκαλούνται από αντιδραστικές ενώσεις που περιέχουν οξυγόνο. Αλλά η βιταμίνη C που χορηγείται ενδοφλεβίως μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα προάγοντας τον σχηματισμό μιας από αυτές τις ενώσεις: Το υπεροξείδιο του υδρογόνου. Τα καρκινικά κύτταρα είναι ιδιαίτερα επιρρεπή σε βλάβη από τέτοιες αντιδραστικές ενώσεις που περιέχουν οξυγόνο».