- εφημερίδα «Εστία»
Με μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε εκτενές (δισέλιδο ρεπορτάζ) πρωινής εφημερίδος, η οποία σχεδόν διθυραμβικά παρουσίαζε την απομάκρυνση κοπαδιού από την νησίδα Σύρνα, προαναγγέλλοντας ταυτοχρόνως ότι ο Δήμος Αστυπάλαιας στον οποίο υπάγεται το μικρό νησί δεν πρόκειται να μισθώσει και πάλι για βόσκηση το συγκεκριμένο νησί, καθώς και τα άλλα έξι ευρισκόμενα στην περιοχή.
Και τούτο διότι κάποιοι οικολόγοι ανακάλυψαν ότι εξαιτίας της βοσκήσεως τα νησιά ερημοποιούνται με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν ένα είδος σαλιγκαριών και μια σαύρα ενώ εκφράζεται σκεπτικισμός καθώς η περιοχή είναι «πέρασμα» για ενδημική ορνιθοπανίδα και κητοειδή.
Αυτό όμως σημαίνει ότι απεμπολεί η Ελλάδα το δικαίωμα να κηρύξει ΑΟΖ πέριξ των νησιών αυτών. Πράγματι συμφώνως προς αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου, οι οποίες εδράζονται στο Δίκαιο της Θαλάσσης προκειμένου μια νησίδα να δικαιούται να έχει ΑΟΖ πρέπει να να έχει κατοίκους (πραγματικούς κατοίκους και όχι απλώς μια στρατιωτική φρουρά) και να συντηρεί αυτόνομη οικονομική ζωή. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται ακριβώς αυτό.
Οι βοσκοί απομακρύνονται, συνεπώς οι κάτοικοι εκλείπουν. Τα κοπάδια αποσύρονται οπότε παύει να ασκείται αυτοτελής οικονομική δραστηριότης. Ακόμη και τα φωτοβολταϊκά, τα οποία επίσης συνιστούν οικονομική δραστηριότητα ξηλώνονται.
Και θέλουν να μας πείσουν ότι χάριν των σαλιγκαριών και της σαύρας απεμπολείται ένα κυριαρχικό δικαίωμα ολοκλήρου συμπλέγματος νησιών.
- Ποιοι επέβαλλαν αυτήν την μετάλλαξη;
- Ποιοι υποχρέωσαν τον Δήμο Αστυπάλαιας να μην ξαναμισθώσει εκτάσεις στις νησίδες;
- Και επειδή, όπως αντιλαμβανόμεθα τα πράγματα, μόνον η Τουρκία εξυπηρετείται από την κατάσταση αυτή, ερωτούμε, υποκρύπτονται κάποιες συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι» με την Άγκυρα;
- Συζητήθηκαν αυτά μεταξύ Μητσοτάκη και Ερντογάν, ή μεταξύ Γεραπετρίτη και Φιντάν;
Δεν θεωρούμε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι την περιοχή αυτή, η οποία περιλαμβάνεται στην έκταση στην οποία η Ελλάς θέλησε να δημιουργήσει θαλάσσιο πάρκο η Τουρκία θεωρεί «αδιευκρινίστου κυριαρχίας» και αντιστοίχως θεωρεί και το καθεστώς κυριαρχίας στις νησίδες της αμφισβητήσιμο.
Πώς μπορεί να χαρακτηρισθεί κατόπιν τούτου το γεγονός ότι με «δούρειο ίππο» την οικολογία και την προστασία των σαλιγκαριών απεμπολείται μια βάση ασκήσεως κυριαρχικών δικαιωμάτων. Είναι ή δεν είναι μια μεγάλη προδοσία;
Το θέμα δυστυχώς ανακαλεί στην μνήμη μας την περίπτωση του εκλιπόντος Αντώνη Βεζυρόπουλου, του βοσκού των Ιμίων, η απομάκρυνση του οποίου από τις νησίδες «σφράγισε» την υποχώρηση της Ελλάδος ως προς το καθεστώς των νήσων αυτών.
Ένα άλλο ερώτημα είναι αν και κατά πόσον γνωρίζει την παράμετρο αυτήν, ο καθηγητής Γιοχάνες Φουφόπουλος του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν ο οποίος μελετά τα νησιά και ο οποίος διατυπώνει την άποψη ότι η βόσκηση σε αυτά πρέπει να απαγορευθεί τελείως. Το αυτό ισχύει και για την επιστημονική ομάδα με επικεφαλής καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης που ασχολείται με την βιοποικιλότητα στα νησιά αυτά.
Και ποιος είναι ο ρόλος του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ) ο διευθύνων σύμβουλος του οποίου συμμετέχει στην ομάδα;
Τέτοιοι οργανισμοί πρέπει να αναλαμβάνουν ενέργειες για την στήριξη της εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Όχι το αντίθετο.