Μανωλης Κοττακης
Στις εθνικές εκλογές του 2023 και στις ευρωεκλογές του 2024 ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης διέτρεξε δις όλη τη Μακεδονία για να επιτεθεί στους «ντεμέκ» πατριώτες και στην «ψεκασμένη» Δεξιά. Για να χλευάσει πολίτες οι οποίοι ψήφιζαν μια ζωή Νέα Δημοκρατία αλλά τώρα ένιωθαν ξένοι μέσα στο σπίτι τους για μια σειρά από λόγους και απομακρύνονταν. Το πριγκιπάτο του Μαξίμου, για να μην το πω αλλιώς, τους υποτιμούσε και μαζί με τον ανίδεο περί τα ελληνικά Γκρίνμπεργκ πίεζε τον πρωθυπουργό να δώσει τη φαντασιακή μάχη του Κέντρου. Κι εκείνος την έδωσε με τα γνωστά αποτελέσματα: τη δραματική συρρίκνωση των ποσοστών του κόμματος και την ταυτόχρονη νέα εκτίναξη των κομμάτων της Δεξιάς στο 16%.
Η πρώτη αντίδραση των φωστήρων του Μεγάρου Μαξίμου με σημαιοφόρο τον άσχετο με τους κώδικες της παράταξης υπουργό Επικρατείας κύριο Σκέρτσο ήταν να αθροίσουν τις ψήφους που έλαβαν τα δεξιά κόμματα στις ευρωεκλογές για να τις βρουν ίδιες με τις ψήφους που έλαβαν στις εθνικές εκλογές. Και να πείσουν τον κύριο πρωθυπουργό ότι όλα καλά, ίσα βάρκα ίσα νερά, το πρόβλημά του δεν είναι στα δεξιά, αλλά στην αποχή νεοδημοκρατών. Το γεγονός ότι τα κόμματα αυτά έλαβαν τον ίδιο ακριβώς αριθμό ψήφων (αλλά μεγαλύτερο ποσοστό) με μεγαλύτερο ποσοστό αποχής σε σύγκριση με τις εθνικές εκλογές και ότι οι ψηφοφόροι τους δεν πήγαν στην παραλία αλλά στην κάλπη δεν τους είπε απολύτως τίποτα. Το μόνο που επιθυμούσαν ήταν η επαναβεβαίωση του θεωρήματός τους: Πετάει ο γάιδαρος της αποχής; Αμα το λέει ο ερωτοτροπών πολιτικώς με την Αννα Διαμαντοπούλου Ακης Σκέρτσος, βεβαίως και πετάει. Και θα συνέχιζε να πετάει, αν η άσκηση στην οποία υπέβαλε τον πρωθυπουργό το επιτελείο του στη Θεσσαλονίκη σημείωνε επιτυχία. Εστω και μικρά.
Εκεί τον έβαλαν να πει ότι δεν έγινε και τίποτα στις ευρωεκλογές, αντιθέτως ήταν η πέμπτη συνεχόμενη περιφανής νίκη της Ν.Δ. με διψήφια διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι οι μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν μέχρι τέλους. Σκεφτείτε ότι «υιοθέτησαν» ως μεταρρύθμιση έπειτα από όσα έπαθαν με τον γάμο στα δεξιά τους την ιδέα… να στείλουν τον στρατό στο Αγιον Ορος (τους αρχηγούς των τριών Οπλων!) για να φοβίσουν τους ηγουμένους και να εκδιώξουν τους αιρετικούς μοναχούς της Εσφιγμένου.
Μη αναλογιζόμενοι, αφού είναι άσχετοι ντιπ κατά ντιπ με τα εκκλησιαστικά, τι τεράστια ζημιά θα γίνει για την Ελλάδα ως ορθόδοξη χώρα «μέσα έξω», αν οι άνδρες των Ενόπλων Δυνάμεων ή των Σωμάτων Ασφαλείας φωτογραφηθούν να τραβούν από τα ράσα μοναχούς έξω από τις μονές υποκινούμενοι κατά βάση από ξένη δύναμη. Αλλά η πτήση του γαϊδάρου του κυρίου Σκέρτσου μετά το περιπετειώδες ταξίδι στο πολιτικό FIR της συμπρωτεύουσας ολοκληρώθηκε με την προσγείωση στο Μαξίμου των Αθηνών.
Οταν οι επιτελείς του πρωθυπουργού έλαβαν τα ευρήματα από τις πρώτες δημοσκοπήσεις που μέτρησαν την επιρροή της βαριεστημένης πολιτικής εμφάνισης του κυρίου Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη.
Οταν διάβασαν τις πρώτες αντιδράσεις της αγοράς, των αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων, της ΕΛ.ΑΣ. κ.ά. Οταν διαπίστωσαν ότι ο περίφημος πολιτικός σχεδιασμός για τη ΔΕΘ απεδείχθη μια μεγαλοπρεπής πολιτική τρύπα στο νερό. Τότε όλοι οι φωστήρες είδαν το φως το αληθινόν. Αίφνης το βλέμμα τους τράβηξαν τα ποσοστά της «Ακροδεξιάς». Ναι, ναι, εκείνης που χλεύαζαν ως «ντεμέκ». Και άρχισαν τις διαρροές στα ραδιόφωνα και στους ιστότοπους: «Δεν είναι δυνατόν να ανέρχονται τα ποσοστά των κομμάτων της Ακροδεξιάς στο 18%. Δεν είναι δυνατόν η Λατινοπούλου, κόμμα που δεν έχει συμπληρωθεί έτος από της ιδρύσεώς του, να έχει φθάσει στο 4%. Δεν το δεχόμαστε! Θα ανοίξουμε ιδεολογικά μέτωπα!» Θα μπορούσαμε να πούμε απλώς «πολύ αργά για δάκρυα, αγαπητοί». Πέταξε το πουλάκι!
Αλλά θα επιλέξουμε να απευθύνουμε μια έκκληση στον πρωθυπουργό: Θα ντύσετε τον Σκέρτσο δεξιό και ντεμέκ πατριώτη για να δώσει ιδεολογικές μάχες εκ του συστάδην; Μη! Οχι! Δεν άνοιξε το Τριώδιο ακόμη. Λυπηθείτε τον.
Η ενασχόληση με τη Δεξιά για έναν εκσυγχρονιστή ισοδυναμεί με εκτόπιση και καταναγκαστικά έργα σε γκούλαγκ. Αν ασχοληθεί με αυτό, πιο πολλούς θα διώξει παρά θα φέρει πίσω. Η λύση είναι μία: Αφήστε τον να εργαστεί αθορύβως για την υποψηφιότητα της Αννας στο ΠΑΣΟΚ που τόσο διακαώς επιθυμεί. Είναι απείρως χρησιμότερος εκεί.