Όταν έχεις ελεύθερη ψυχή και άδολη φιλοπατρία δεν μπορείς να βλέπεις την σκλαβωμένη Κύπρο και να κάθεσαι ήσυχος. Ήταν 11 Αυγούστου 1996, όταν κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας στην ουδέτερη ζώνη, ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου από Τουρκοκύπριους και Γκρίζους Λύκους.
Λίγο αργότερα, στις 14 Αυγούστου, ο ξάδελφός του, Σολωμός Σολωμού, επιχειρεί να κατεβάσει σημαία του κατοχικού καθεστώτος και δολοφονείται από Τούρκους στρατιωτικούς. Και οι δύο δολοφονίες μένουν ατιμώρητες όπως πολλά εγκλήματα που έχει διαπράξει διαχρονικά η Τουρκία εις βάρος του Γένους των Ελλήνων.
Πήγαν μετά από μέρες στον πατέρα του ήρωα Σολωμού, για να του προσφέρουν οικονομική ενίσχυση, εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων. Αρνιόταν πεισματικά, όντας φτωχός μα περήφανος. Πείστηκε, όταν του είπαν πως δεν έπρεπε να προσβάλει τους εκπροσώπους του ελληνικού λαού, γιατί ήθελαν μόνο να τιμήσουν τον ήρωα γιο του.
Μόλις πήρε την επιταγή, την κατέθεσε αμέσως στο Ταμείο Άμυνας της Κύπρου. Όταν τον ρώτησαν, γιατί το έκανε, απάντησε ο λεβεντόγερος. «Τι νόμισαν, ότι θα έτρωγα εγώ από το αίμα του παιδιού μου; Φαντάζεστε να πήγαιναν στον Πιερή Αυξεντίου με μια επιταγή και του λέγαν: «Αυτά είναι για τη θυσία του γιού σου; Θα τους σκότωνε!».
Γονείς με ήθος Κολοκοτρωναίικο, που μεγαλώνουν αετούς που πετούν ψηλά και γίνονται λαμπάδες θυσίας και φιλοπατρίας σαν τον Ισαάκ και τον Σολωμού, θέλουμε και σήμερα. Με τέτοιο εθνικό φρόνημα απελευθερώνονται οι πατρίδες.
https://www.defence-point.gr/