Η αντιπαράθεση μεταξύ του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών και του Τούρκου προέδρου, έχει προκαλέσει τριβές στις σχέσεις των δύο χωρών, με την τουρκική αντιπολίτευση αλλά και τον τουρκικό τύπο αντιδρούν έντονα στις τελευταίες δηλώσεις του Μάρκο Ρούμπιο.
Αναλυτές στην Τουρκία ερμήνευσαν την παρέμβαση Ρούμπιο ως έμμεση αμφισβήτηση της τουρκικής πολιτικής, με την Ουάσινγκτον να υπογραμμίζει ότι, παρά τις δημόσιες δηλώσεις, η Τουρκία εξακολουθεί να εξαρτάται από την αμερικανική στήριξη για την επίλυση κρίσιμων διεθνών ζητημάτων.
Όλα αυτά συμβαίνουν λίγο πριν τη συνάντηση Τραμπ – Ερντογάν στον Λευκό Οίκο, την Πέμπτη, όπου αναμένεται να συζητηθούν σημαντικές συμφωνίες, όπως η προμήθεια αεροσκαφών Boeing, F-16 και F-35.
Ρούμπιο για Ερντογάν: «Παρακαλάνε προκειμένου να δουν για 5 λεπτά τον Τραμπ και να του σφίξουν το χέρι…»
Ο Ρούμπιο είπε, μεταξύ άλλων, «Μας τηλεφωνούν και λένε: “Μπορούμε να συμπεριληφθούμε; Μπορείτε να μας φέρετε μέσα; Μπορώ να έχω πέντε λεπτά για να σφίξω το χέρι του προέδρου;”», «καρφώνοντας» έτσι τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν.
Οι δηλώσεις Ρούμπιο ήταν απάντηση στον Ερντογάν, ο οποίος την προηγουμένη σχολίασε ότι δεν έληξε ο πόλεμος στην Ουκρανία.
«Θυμάστε, ο κύριος Τραμπ είχε πει “θα τερματίσω τον πόλεμο Ρωσίας–Ουκρανίας”. Έγινε; Όχι. Το ίδιο είπε και για τη Γάζα. Έγινε; Όχι» δήλωσε ο Ερντογάν.
Έντονες αντιδράσεις της τουρκικής αντιπολίτευσης
Ο Μουράτ Εμίρ, αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του CHP, αντιδρώντας στην απάντηση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο προς τον Ερντογάν κατήγγειλε την κυβέρνηση Ερντογάν ότι ζητά την έγκριση ξένων για να διατηρήσει την κυριαρχία της.
«Τα λόγια του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Rubio αποκάλυψαν το βάραθρο στο οποίο έχει πέσει η εξουσία: «Στο τέλος της ημέρας, όταν θέλουν κάτι, έρχονται στο Λευκό Οίκο. Ο Ερντογάν έρχεται αυτή την εβδομάδα. Λένε: ‘Μπορείτε να μου δώσετε 5 λεπτά για να σφίξω το χέρι του προέδρου;’»
Ο Εμίρ διατυπώνει την έντονη διαφωνία της αντιπολίτευσης με την εξωτερική εξάρτηση της σημερινής κυβέρνησης και τονίζει ότι τέτοιες πρακτικές υπονομεύουν την εθνική κυριαρχία.
«Αυτή η εικόνα είναι μια σαφής προσβολή για τον αγώνα ανεξαρτησίας της Δημοκρατίας μας που ξεπερνά τα 100 χρόνια. Αυτή η προσβολή προέρχεται από την εξουσία αυτής της χώρας. Ενώ ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και οι σύντροφοί του απέρριψαν την ‘Εντολή’ και την προστασία, σήμερα ο Ερντογάν ζητά την άδεια του Λευκού Οίκου για να μπορεί να ασκήσει πίεση στην αντιπολίτευση στο εσωτερικό, να διατηρήσει την εξουσία του και να παραδώσει το θησαυρό του λαού στις ΗΠΑ».
Ο Εμίρ κατέληξε ότι η εξάρτηση από ξένες δυνάμεις πλήττει την αυτονομία της Τουρκίας και θέτει υπό αμφισβήτηση την εθνική αντιπροσώπευση.
«Μια εξουσία που αναζητά εξωτερική έγκριση για να καταστείλει την εσωτερική αντιπολίτευση και που διαπραγματεύεται τους πόρους του λαού και την τιμή της Δημοκρατίας στις πόρτες άλλων χωρών, δεν μπορεί πλέον να εκπροσωπεί την εθνική βούληση».
Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ ανέφερε σε δηλώσεις του χαρακτηριστικά:
«Στο θέμα της Ρωσίας και της Ουκρανίας, ο μόνος ηγέτης στον κόσμο που έχει κάποια πιθανότητα να βάλει τέλος σε αυτό, είναι ο πρόεδρος Τραμπ. Γι’ αυτό και έχει αφιερώσει περισσότερο χρόνο και ενέργεια απ’ οποιονδήποτε άλλον.
Όλες αυτές οι άλλες χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας, παρεμπιπτόντως, μας ικετεύουν να εμπλακούμε. Θέλουν να είμαστε μέσα.
Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να λένε ό,τι θέλουν, αλλά στο τέλος της ημέρας, όταν θέλουν να γίνει κάτι, θέλουν να έρθουν στον Λευκό Οίκο.
Ο πρόεδρος Ερντογάν έρχεται αυτή την εβδομάδα στον Λευκό Οίκο για να συναντήσει τον πρόεδρο.
Όλοι έρχονται στον Λευκό Οίκο.
Όλοι θέλουν να μιλήσουν με τον πρόεδρο Τραμπ.
Όλοι θέλουν ο πρόεδρος Τραμπ να το λύσει.
Άρα μπορούν να λένε ό,τι θέλουν.
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ηγέτες — σήμερα γίνονται τέτοιες συναντήσεις — που μας παρακαλούν να συμμετάσχουν.
Μας τηλεφωνούν και λένε: “Μπορούμε να συμπεριληφθούμε; Μπορείτε να μας φέρετε μέσα; Μπορώ να έχω πέντε λεπτά για να σφίξω το χέρι του προέδρου;”
Αυτός είναι ο αναντικατάστατος ηγέτης στον κόσμο αυτή τη στιγμή.
Είναι ο μόνος που έχει πραγματικές πιθανότητες, όχι μόνο να διαμεσολαβήσει για τον τερματισμό του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, αλλά και να συμβάλει στον τερματισμό του πολέμου που βρίσκεται σε εξέλιξη (αναφερόμενος στη Γάζα) και στην απελευθέρωση όλων των ομήρων εκεί».