Γιατί χρειαζόμαστε τους αγρότες...

«Μην τα κοιτάτε τα τρακτέρ που γυαλίζουν έτσι, χρεωμένα είναι όλα», έλεγε ένας αγρότης στο συλλαλητήριο που έγινε την Κυριακή στα Γιάννενα... Ηθελε να το πει, γιατί κυριαρχεί μια άποψη ότι οι Ελληνες αγρότες ζουν πλουσιοπάροχα από τις... επιδοτήσεις. Αν πας στα μπλόκα, όμως, αν φτάσεις ώς τα χωράφια και τα μαντριά, θα ανακαλύψεις έναν άλλο κόσμο, τους πραγματικούς αγρότες, που είναι και η μεγάλη πλειονότητα στη χώρα μας. Οι αγρότες που αγωνίζονται να βγάλουν τον μήνα. Και οι αγρότες που νιώθουν πια ότι δεν έχουν προοπτική, δεν έχουν μέλλον για τις επόμενες γενιές. Και το ότι δεν πήραν φέτος τις ενισχύσεις τούς έκοψε τα πόδια. Δεν έχουν να πληρώσουν τον σπόρο, δεν διορθώνουν τις ζημιές και την ίδια ώρα τρέχουν οι δόσεις των δανείων, οι τιμές είναι χαμηλές, το κόστος παραγωγής είναι τεράστιο. Πλήρες αδιέξοδο. Γι’ αυτό και νιώθουν θυμωμένοι, γι’ αυτό και εξεγείρονται.

Ενα κεντρικό ζήτημα όμως που δεν αναδεικνύεται επαρκώς είναι ότι αγρότες σημαίνει ύπαιθρος, κόσμος στα χωριά, στήριξη στην περιφέρεια. Αν σπάσει αυτή η αλυσίδα της αγροτικής παραγωγής, τα χωριά θα εγκαταλειφθούν, η ενδοχώρα θα αδειάσει και αυτή η μοναδική σχέση του αέρα, του νερού και της γης με το φαΐ που έχουμε στο τραπέζι μας θα διαρραγεί.

Η εγκατάλειψη της γης και η απουσία σύνδεσης της διατροφής μας με τον τόπο είναι δύο κίνδυνοι που δεν συζητιούνται παρά μόνο κάπως περιφερειακά, όταν ανοίγει το θέμα του δημογραφικού και της ισόρροπης ανάπτυξης. Αλλά κι εκεί σύντομα όλα τα καλύπτει η πεποίθηση ότι υπάρχουν σύγχρονες λύσεις. Οτι δεν χρειάζεται την παραγωγή η οικονομία μας και μπορεί να στραφεί στις υπηρεσίες και τις ψηφιακές πλατφόρμες. Και ότι η διατροφή είναι κομμάτι μιας παγκόσμιας αγοράς χωρίς σύνορα και δεν χρειάζεται σώνει και καλά τη μικρή ελληνική παραγωγή. Το θέλουμε άραγε αυτό;

Φιλήμων Καραμήτσος

efsyn.gr