Μας συγκίνησε.
Όταν έκλεισα τα 27 απογοητεύτηκα. Στο μυαλό μου είχα καταλήξει πως στα 27 μου θα μαι μια επιτυχημένη γιατρός,
θα φοράω pencil φούστες σαν αυτές που φοράνε τα κορίτσια του Suits θα δουλεύω μόνο 8 ώρες και μετά την δουλειά θα πηγαίνω για afterwork drinks με τις φίλες μου κάπου στην Κηφισιά. Και κάπως έτσι έφαγα το πρώτο μου χαστούκι συνειδητοποιώντας ότι τα όνειρα που πλάθουμε για τον εαυτούλη μας αναβάλλονται. Για την επόμενη δεκαετία ίσως και την άλλη ζωή!
Τρία χρόνια μετά στα 30 πια βρίσκομαι στο εξωτερικό, το πιο σταθερό μου outfit είναι αυτά τα κατά τα άλλα τόσο χαριτωμένα scrubs, φοράω ακόμα αθλητικά στην δουλειά (και όχι τις ψηλοτάκουνες γόβες που ονειρευόμουν) δεν δουλεύω 8 ώρες και σίγουρα τα afterwork drinks είναι κάτι που ονειρεύομαι όταν γυρνάω από την δουλειά και με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ με το σαλάκι να τρέχει! Στο τέλος τέλος γιατί είναι τόσο μεγάλη υπόθεση τα 30;
Μήπως πρέπει να πάρω ύφος Βασιλάκη Καήλα και να πω «γιατί δεν κατάφερα να διαγράψω από την λίστα μου αυτά και άλλα πολλά που ήθελα να πετύχω πριν τα 30; «. Ίσως τώρα να θεωρούμε ενήλικας (και αυτό πονάει) αλλά από την άλλη είμαι περήφανη. Τα κατάφερα μέχρι εδώ μια χαρά! 30 χρόνια δεν είναι και λίγα…
Και κάπως έτσι,με κάποιο μαγικό τρόπο έφτασα εδώ χωρίς:
1) να με συλλάβουν
2) να παντρευτω ένα τυχαίο γκομενο λόγω ανασφάλειας
3) να με εκτιμούν για αυτό που είμαι και για αυτό που κάνω (και ας έπρεπε να ξενιτευτω για να το βρω.)
4) να μην έχω απωθημένα
5) να εκτιμώ και να σέβομαι τον χρόνο.Και τον δικό μου και των άλλων που τον μοιράζονται με μένα
6) να μαθω οτι τίποτα και κανένας δεν είναι δεδομένα
Και τέλος…το νούμερο 7: Να μάθω ότι η πιο σταθερή και η πιο ουσιαστική σχέση είναι αυτή που χτίζεις με τον εαυτό σου.
1) να με συλλάβουν
2) να παντρευτω ένα τυχαίο γκομενο λόγω ανασφάλειας
3) να με εκτιμούν για αυτό που είμαι και για αυτό που κάνω (και ας έπρεπε να ξενιτευτω για να το βρω.)
4) να μην έχω απωθημένα
5) να εκτιμώ και να σέβομαι τον χρόνο.Και τον δικό μου και των άλλων που τον μοιράζονται με μένα
6) να μαθω οτι τίποτα και κανένας δεν είναι δεδομένα
Και τέλος…το νούμερο 7: Να μάθω ότι η πιο σταθερή και η πιο ουσιαστική σχέση είναι αυτή που χτίζεις με τον εαυτό σου.
Νομίζω ότι τα πιο πάνω είναι υπέρ αρκετά για τρεις δεκαετίες!
Είμαι στην αρχή. Και η φωτιά ακόμη καίει μέσα μου. Ποιος ξέρει για πόσο…όσο καιει όμως θα υπάρχει τρόπος!
Είμαι στην αρχή. Και η φωτιά ακόμη καίει μέσα μου. Ποιος ξέρει για πόσο…όσο καιει όμως θα υπάρχει τρόπος!
High five σε μένα λοιπόν και στον ενήλικο εαυτό μου και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που αφιερώσατε λίγο από τον χρόνο σας για να κάνετε την ημέρα μου πιο όμορφη με τις δικές σας ευχές. Να είστε όλοι καλά με τις καλύτερες ευχές μου για μια ανοδική και δημιουργική πορεία. Και θα κλείσω αυτό το κατά τα άλλα φιλοσοφημένο παραλήρημα με κάτι που διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πολύ….
«Μην μου στερείς την ηλικία μου. Την έχω κερδίσει!»
May Sarton
May Sarton
Καλό καλοκαίρι παίδες!