...για την κατάργηση της υκλοφορίας του «Κυριακάτικου Ριζοσπάστη»...Μια δυσάρεστη έκπληξη επιφύλασσε χθες ο «Ριζοσπάστης» στο αναγνωστικό κοινό. Στην προτελευταία του σελίδα υπήρχε...
ανακοίνωση -εν είδει διαφήμισης-,
που γνωστοποιούσε ότι καταργείται η κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας του ΚΚΕ και ενσωματώνεται στο φύλλο του Σαββάτου.
Η επιλογή αυτή έχει ως αποτέλεσμα αυτή η έκδοση να αποκτά χαρακτηριστικά έκδοσης Σαββατοκύριακου. Η σχετική ανακοίνωση έγραφε συγκεκριμένα: «Από το Σάββατο 9 Δεκέμβρη ο “Κυριακάτικος Ριζοσπάστης” σε νέα έκδοση που θα κυκλοφορεί Σαββατοκύριακο- 40 σελίδες, αρθρογραφία, επικαιρότητα, ρεπορτάζ, ιστορικά αφιερώματα, ειδικές σελίδες για τους εργαζόμενους, τις γυναίκες, την ιδεολογία, την επιστήμη». Στο τέλος της ανακοίνωσης-διαφήμισης υπήρχε το σύνθημα-προτροπή: «Στη μάχη για την άνοδο της κυκλοφορίας».
Οπως είναι γνωστό ο «Ριζοσπάστης» σε όλη την περίοδο της νόμιμης έκδοσής του, τόσο πριν όσο και μετά τη μεταπολίτευση, πραγματοποιούσε (ως πρωινή εφημερίδα) έξι εκδόσεις, πέντε καθημερινές (από Τρίτη έως Σάββατο) και μία κυριακάτικη. Το φύλλο της Κυριακής, αν και τυπικά δεν είχε ποτέ ξεχωριστή δημοσιογραφική και διοικητική δομή από το καθημερινό, ξεχώριζε σε σχέση με τα φύλλα των υπόλοιπων ημερών. Είχε πολύ περισσότερες σελίδες, περισσότερη και πλουσιότερη ύλη, αρθρογραφία, αναλύσεις, θέματα έρευνας αλλά και ένθετα και αφιερώματα.
Η κυριακάτικη έκδοση του «Ριζοσπάστη» προσείλκυε πάντοτε τους περισσότερους αναγνώστες, ενώ στην πραγματικότητα έφτανε σε πολύ περισσότερους από όσους κατέγραφαν τα πρακτορεία διακίνησης Τύπου. Και αυτό γιατί οι οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ διακινούσαν το φύλλο με πολιτικές εξορμήσεις στις γειτονιές και σε όσους χώρους ήταν δυνατό. Από αυτές μάλιστα τις εξορμήσεις κατά κανόνα ο «Ριζοσπάστης» πουλούσε πολύ περισσότερα φύλλα από αυτά που του έδιναν τα επίσημα σημεία πώλησης (περίπτερα κ.λπ.).
Η τωρινή απόφαση της ηγεσίας του ΚΚΕ να ενσωματώσει την κυριακάτικη έκδοση της κομματικής εφημερίδας αποδίδεται σε οικονομικούς λόγους. Είναι αλήθεια ότι οι πωλήσεις του καθημερινού «Ριζοσπάστη» κυμαίνονταν μεταξύ 2.200 και 2.500 φύλλων, ενώ η κυριακάτικη έκδοση δεν ξεπερνούσε τα 5.500 φύλλα κατά μέσον όρο. Προκαλεί λοιπόν απορία γιατί καταργείται μια έκδοση που απέδιδε σίγουρα υπερδιπλάσια κυκλοφορία σε σχέση με την καθημερινή έκδοση (και σίγουρα πολλαπλάσια, όποτε η εφημερίδα διακινούνταν και από τις κομματικές οργανώσεις).
Τεχνικές δυσκολίες
Οι καλά γνωρίζοντες τα της έκδοσης του «Ριζοσπάστη» ανέφεραν στην «Εφ.Συν.» ότι από άποψη κάλυψης της επικαιρότητας ο «Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» εδώ και πολύ καιρό δεν πρόσφερε κάτι περισσότερο από το σαββατιάτικο φύλλο, καθώς τυπωνόταν τα ξημερώματα του Σαββάτου (παλαιότερα τυπωνόταν Σάββατο μεσημέρι ή απόγευμα). Με άλλα λόγια, τα φύλλα του Σαββάτου και της Κυριακής τυπώνονταν σχεδόν ταυτόχρονα. Υπό αυτή την έννοια -πρόσθεταν- η ενοποίηση των δύο φύλλων είναι λογική.
Συμπλήρωναν, όμως, ότι η έκδοση φύλλου Σαββατοκύριακου δεν βοηθάει καθόλου τη διακίνηση της εφημερίδας τις Κυριακές από τις κομματικές οργανώσεις, καθώς δύσκολα θα την αγοράσει κάποιος όταν ξέρει ότι κυκλοφορεί στα περίπτερα για πάνω από ένα 24ωρο.
Σε κάθε περίπτωση, η κατάργηση του «Κυριακάτικου Ριζοσπάστη» είναι απώλεια για τον Τύπο συνολικά. Σηματοδοτεί δε μια πρωτόγνωρη αρνητική εξέλιξη για την ίδια την εφημερίδα, καθώς στο παρελθόν είχε αποφασιστεί η ακριβώς αντίθετη κίνηση: Στην περίοδο 1945-1947, καθώς και στη δεκαετία του ’80 κυκλοφορούσε ο απογευματινός «Ρίζος της Δευτέρας» με στόχο να καλύπτεται το κενό της συγκεκριμένης ημέρας.
Νίκος Σβέρκος