Νέα «επεισόδια» αναμένονται στον ακήρυκτο ρωσο-ΝΑΤΟϊκό πόλεμο που βρίσκεται σε εξέλιξη, με επίμαχο αντικείμενο την αλλαγή των συσχετισμών δυνάμεων και την αναδιανομή της επιρροής στα Βαλκάνια.
Η μάχη θα εστιασθεί τους επόμενους μήνες σε αποκαλύψεις γύρω από τη ρωσική διείσδυση στην Ελλάδα και τον ρόλο αμερικανικών και γερμανικών υπηρεσιών στην ανατροπή της κυβέρνησης Γκρούεφσκι στα Σκόπια, που ήταν το πρώτο βήμα για να ξαναμπεί επί τάπητος το θέμα της ονομασίας και να ανοίξει ο δρόμος για την ένταξη της πΓΔΜ στην ατλαντική συμμαχία.
Η ξαφνική ένταση στις ελληνορωσικές σχέσεις, η απέλαση των δύο διπλωματών και οι φραστικές παρεμβάσεις από αμερικανικής πλευράς, είναι μόνον η κορυφή του παγόβουνου σ’αυτή την αντιπαράθεση γεωπολιτικών συμφερόντων, όπου η Ελλάδα εμπλέκεται εμμέσως, αποτελώντας «χρήσιμο εργαλείο» και κρίσιμη παράμετρο για την έκβαση γεωστρατηγικών σχεδιασμών.
Η προσπάθεια της χώρας μας να διευθετήσει ένα χρονίζον εθνικό ζήτημα την φέρνει εξ αντικειμένου στο πλευρό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, καθώς το κλείσιμο του ονοματολογικού αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, που θα επιτρέψει στη συμμαχία να ολοκληρώσει τη δημιουργία «υγειονομικής ζώνης» στην ευρωπαϊκή πλευρά της Ρωσίας και να περιορίσει στο ελάχιστο τη ρωσική επιρροή στα Βαλκάνια, σφίγγοντας παράλληλα τον κλοιό γύρω από τη Σερβία.
Οι κινήσεις της Μόσχας
Προς το παρόν φαίνεται ότι οι Δυτικοί κερδίζουν τη μάχη: Η Ελλάδα άνοιξε την πόρτα του ΝΑΤΟ στα Σκόπια, η ένταξη τους είναι θέμα χρόνου.
Όμως η Μόσχα δεν πρόκειται να καταθέσει τα όπλα. Θα εξαντλήσει ό,τι περιθώρια απομένουν, θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα προσπαθώντας να αποτρέψει την ολοκλήρωση της συμφωνίας των Πρεσπών.
Θα επιδιώξει λοιπόν ανατροπή των πολιτικών ισορροπιών στην πΓΔΜ και καταψήφιση της συμφωνίας στο δημοψήφισμα που θα γίνει στη γειτονική χώρα τον Οκτώβριο.
Προς το παρόν η ρωσική παρέμβαση εκδηλώνεται με τις κινήσεις του προέδρου Ιβάνοφ, ο οποίος προσπαθεί να μπλοκάρει την επικύρωση της συμφωνίας, δημιουργώντας συνταγματικό πρόβλημα.
Στην Ελλάδα η Μόσχα επιδιώκει να αξιοποιήσει τις αντιδράσεις που εκδηλώνονται κατά της συμφωνίας και την αρνητική στάση της αντιπολίτευσης, η οποία υπαγορεύεται από κομματικές-εκλογικές σκοπιμότητες.
Η αμερικανική παρέμβαση και η απόφαση της Αθήνας να απελάσει τους δύο Ρώσους διπλωμάτες έβαλαν προσωρινά φρένο στις προσπάθειες της Μόσχας να χρησιμοποιήσει ακροδεξιές και εθνικοπατριωτικές οργανώσεις για να εντείνει την πίεση προς την κυβέρνηση και την αμφιταλαντευόμενη αντιπολίτευση.
Το επόμενο αμερικανικό χτύπημα
Όμως η Ελλάδα αποτελεί πλέον πεδίο σύγκρουσης ΑμερικανοΝΑΤΟϊκών και ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, μηχανισμών διαμόρφωσης της κοινής γνώμης και άσκησης επιρροής.
Η πρωτοβουλία κινήσεων έχει πλέον περιέλθει στην αμερικανική πλευρά.
Το επόμενο «χτύπημα» θα έχει στόχο τους μηχανισμούς προώθησης των ρωσικών απόψεων και επιδιώξεων στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο στόχαστρο των αμερικανικών και ελληνικών υπηρεσιών βρίσκονται πρόσωπα, οργανώσεις και φορείς που –συνειδητά ή εκ των πραγμάτων– «δούλεψαν για λογαριασμό της Μόσχας», διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο στις κινητοποιήσεις για το σκοπιανό-«μακεδονικό».
Η λίστα περιλαμβάνει οργανώσεις και πρόσωπα «υπεράνω πάσης υποψίας», με ακροδεξιό πολιτικό προσανατολισμό ή χωρίς πολιτική ταυτότητα, φορείς που συνδέονται με την Εκκλησία και πολυπράγμονες επιχειρηματίες που θεωρούνται «μακρύ χέρι της Μόσχας» στην Ελλάδα.
Πού πήγαν ρούβλια
Ο στόχος είναι διπλός και θα επιδιωχθεί να επιτευχθεί με τη μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα, ώστε να υπάρξουν ευρύτερες επιπτώσεις σε πολιτικό επίπεδο. Θα επιδιωχθεί να αποκαλυφθούν στοιχεία:
– Για τα κανάλια χρηματοδότησης οργανώσεων και προσώπων που πρωταγωνίστησαν σε κινητοποιήσεις για το «μακεδονικό», χρησιμοποιώντας ρωσικό χρήμα που έρρευσε αφειδώς
– Για το ρόλο επιχειρηματιών, εκκλησιαστικών παραγόντων και πολιτικών που εμφανίστηκαν ως ανυποχώρητοι «υπερασπιστές της ελληνικότητας της Μακεδονίας», ενώ οι κινήσεις τους εξυπηρέτησαν πρακτικά τα σχέδια και τις επιδιώξεις της Μόσχας.
Αντίστοιχα «όπλα» θα χρησιμοποιήσουν και οι μηχανισμοί ρωσικής επιρροής, επιδιώκοντας να περάσουν στην κοινή γνώμη την άποψη ότι οι κοπτόμενοι για την «επίλυση του σκοπιανού»- μαζί και η κυβέρνηση, εξυπηρετούν εν τους πράγμασι τα σχέδια και τις επιδιώξεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Στη μάχη αυτή οι ΝΑΤΟϊκοί θα έχουν μεγάλη υπεροπλία, διαθέτοντας ισχυρές προσβάσεις σε media και κόμματα. Η έκβαση της είναι λοιπόν λίγο-πολύ προδικασμένη.